Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

spero di sì

  • 1 spero

    spēro, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To hope (something desirable), to look for, trust, expect; to promise or flatter one's self (the predom. signif. of the word; syn.: confido, exspecto).
    (α).
    Absol.: spero, si speres quicquam prodesse potes sunt, Enn. ap. Fest. p. 333 Müll. (Ann. v. 410 Vahl.):

    quoad Pompeius in Italiā fuit, sperare non destiti,

    Cic. Att. 9, 10, 3:

    sperat animus,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 36:

    ut neque accusator timere neque reus sperare debuerit,

    Cic. Clu. 7, 20:

    jubes bene sperare et bono esse animo,

    id. Deiot. 14, 38:

    Attica nostra quid agat, scire cupio: etsi tuae litterae recte sperare jubent,

    id. Att. 13, 17:

    tu jam, ut spero et ut promittis, aderis,

    id. ib. 16, 3, 4:

    omnia experiar et, ut spero, assequar... Sed, ut spero, valebis,

    id. ib. 7, 2, 6:

    ut mihi detis hanc veniam accommodatam huic reo, vobis, quemadmodum spero, non molestam,

    id. Arch. 2, 3:

    Argyrippus exorari spero poterit, ut sinat, etc.,

    Plaut. As. 5, 2, 67; cf.: Ch. Non usus veniet, spero. Sy. Spero hercle ego quoque, Ter. Heaut. 3, 2, 42:

    interea fiet aliquid, spero,

    id. And. 2, 1, 14: salvus sit;

    spero,

    id. Ad. 3, 3, 57.—
    (β).
    With acc.:

    his omnibus victoriam sperantibus pacis nomen adferemus,

    Cic. Phil. 12, 5, 10:

    consulatum,

    id. ib. 12, 6, 14:

    gloriam sperabit a latronum gregibus,

    id. ib. 12, 10, 26: magis adversos rerum exitus metuens quam sperans secundos, id. Fam. 6, 14, 1:

    id ego et speraram prudentiā tuā fretus, et, ut confiderem, fecerunt tuae litterae,

    id. ib. 12, 18: a quo nihil speres boni rei publicae, quia non vult;

    nihil metuas mali, quia non audet,

    id. Att. 1, 13, 2:

    a quo genere hominum victoriam sperasset,

    Caes. B. C. 3, 96 fin.:

    omnia ex victoriā et ex suā liberalitate sperarent,

    id. ib. 3, 6; cf. id. ib. 3, 60:

    quibus (tormentis) ipsi magna speravissent,

    id. ib. 2, 16 fin.:

    spero meliora,

    Cic. Att. 14, 16, 3:

    aliquid sibi,

    id. Tusc. 1, 36, 86; Sall. C. 37, 6:

    bona alicuius,

    Cic. Phil. 11, 6, 13:

    hoc sperans, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 85:

    sperare victoriam ab aliquo,

    id. B. C. 3, 96: quod sapienter speravimus, perseveranter consectari, have expected, Col. praef. §

    29: sperata gloria (opp. parta),

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 15; Liv. 28, 41, 6:

    sperata praeda,

    Caes. B. G. 6, 8:

    spem speratam quom optulisti,

    Plaut. Merc. 5, 2, 2:

    civitatem optandam magis quam sperandam quam minimam posuit,

    Cic. Rep. 2, 30, 52; Liv. 4, 15, 5:

    exitum malis sperare,

    Sall. C. 40, 2:

    amicitiam, regnum,

    id. J. 24, 5:

    mortem honestam,

    id. H. 2, 41, 2 Dietsch:

    salutem,

    id. C. 58, 16:

    spes,

    Curt. 5, 10, 1:

    mali poenam, Lact. de Ira, 16, 8: perpetuam felicitatem,

    Suet. Aug. 94; id. Vesp. 12; Sen. Ira, 3, 31, 2; Just. 21, 2, 5:

    sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene praeparatum Pectus,

    Hor. C. 2, 10, 13:

    grata superveniat, quae non sperabitur hora,

    id. Ep. 1, 4, 14 et saep.: dis sum fretus, deos sperabimus, we will hope or trust in the gods, Plaut. Cas. 2, 5, 38; cf. id. Mil. 4, 5, 10; id. Cist. 2, 3, 52.—
    (γ).
    With obj.-clause (so most freq.; usually with inf. fut.; less freq. but class. with inf. pres. or perf.).—With inf. fut.:

    ego me confido liberum fore, tu te numquam speras,

    Plaut. Pers. 2, 4, 15; Cic. Rep. 1, 20, 33:

    ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos,

    id. Lael. 21, 79:

    quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore, etc.,

    id. ib. 4, 15:

    tu fac animo forti magnoque sis, speresque fore, ut, etc.,

    id. Fam. 1, 5, 6 fin.; cf.:

    spero fore, ut contingat id nobis,

    id. Tusc. 1, 34, 82 et saep.— With inf. pres.:

    qui istoc te speras modo Potesse dissimulando infectum hoc reddere,

    Plaut. Most. 4, 3, 22:

    spero me habere, qui hunc excruciem,

    Ter. Eun. 5, 3, 11:

    sperat se a me avellere,

    id. ib. 3, 3, 14:

    totius Galliae sese potiri posse sperant,

    Caes. B. G. 1, 3:

    spero, quae tua prudentia est, et hercule, ut me jubet Acastus, confido te jam, ut volumus, valere,

    Cic. Att. 6, 9, 1:

    sperabam tuum adventum appropinquare,

    id. Fam. 4, 6, 3:

    speremus, nostrum nomen volitare et vagari latissime,

    id. Rep. 1, 17, 26:

    spero te mihi ignoscere, si, etc.,

    id. Fam. 1, 6, 2:

    spero esse, ut volumus,

    id. Att. 12, 6 b, 4:

    ita quiddam spero nobis profici, cum, etc.,

    id. ib. 1, 1; Sall. H. 4, 61, 2 Dietsch:

    speramus carmina fingi posse,

    Hor. A. P. 331: neque ego hanc abscondere furto Speravi, ne finge, fugam, I did not hope or expect, Verg. A. 4, 338.—So esp. when used like Engl. hope, in the sense trust, believe:

    spero nostram amicitiam non egere testibus,

    Cic. Fam. 2, 2:

    id enim deos immortalis spero aequissimum judicare,

    id. Phil. 11, 15, 39; cf. infra, II. fin. —With inf. perf.:

    speravi miser Ex servitute me exemisse filium,

    Plaut. Capt. 3, 5, 99:

    me ejus spero fratrem propemodum Jam repperisse,

    Ter. Eun. 1, 2, 123:

    sperabam jam defervisse adulescentiam,

    id. Ad. 1, 2, 72: spero tibi me causam probasse;

    cupio quidem certe,

    Cic. Att. 1, 1, 4:

    spero cum Crassipede nos confecisse,

    id. Q. Fr. 2, 4, 2:

    et tum mirifice sperabat se esse locutum,

    Cat. 84, 3:

    sperasse libertatem se civium suorum emisse,

    Liv. 4, 15, 6:

    sperabam ita notata me reliquisse genera, etc.,

    Cic. Fam. 7, 32, 1; id. Att. 2, 21, 2; 10, 7, 3. —Ellipt.:

    qui semper vacuam, semper amabilem Sperat (sc. te fore),

    Hor. C. 1, 5, 11.—
    (δ).
    With ut and subj.:

    quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat,

    Liv. 34, 27, 3:

    ut patiatur... nec sperandum ulli nec concupiscendum est,

    Sen. ad Polyb. 18, 6; Just. 5, 3, 3.—() In a Greek construction, with fut. part.:

    visura et quamvis numquam speraret Ulixen, etc. (for se visuram esse),

    Prop. 2, 9, 7 Paley ad loc.—
    (ζ).
    With de (very rare):

    neque de otio nostro spero jam,

    Cic. Att. 9, 7, 5; id. Verr. 2, 1, 2, § 6: de eo bene sperare (with obj.clause, cf. g supra), Nep. Milt. 1, 1.—
    II.
    To look for, expect, apprehend that which is undesired, elpizô (rare, and mostly poet.;

    in Cic. only with non, and ironically): nam quod tu speres, propulsabo facile,

    Ter. And. 2, 3, 21:

    mihi non hoc miserae sperare jubebas, Sed conubia laeta,

    Cat. 64, 140:

    haec merui sperare? dabis mihi, perfida, poenas,

    Prop. 2, 5, 3:

    hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero,

    Verg. A. 4, 419 (cf. Quint. 8, 2, 3); cf. Flor. 3, 1, 1:

    haec adeo ex illo mihi jam speranda fuerunt Tempore, cum, etc.,

    Verg. A. 11, 275:

    mene efferre pedem, genitor, te posse relicto Sperasti?

    id. ib. 2, 658; cf. Suet. Caes. 60:

    si genus humanum et mortalia temnitis arma, At sperate deos memores fandi atque nefandi,

    expect, fear, Verg. A. 1, 543:

    exstinguine mea Speravi te posse manu,

    Val. Fl. 3, 295:

    aliquod in Africā bellum,

    Flor. 3, 1, 1:

    jam quartanam sperantibus aegris,

    Juv. 4, 57.—With a negative particle: Sc. Moneo ego te: te deseret ille aetate et satietate. Ph. Non spero. Sc. Insperata accidunt magis saepe quam quae speres, Plaut. Most. 1, 3, 40: id quod non spero, Afran ap. Charis. p. 195 P.:

    sin a vobis, id quod non spero, deserar,

    Cic. Rosc. Am. 4, 10: te tam mobili in me meosque esse animo non sperabam, Q. Metell. ap. Cic. Fam. 5, 1, 2:

    non speravi te sequi,

    Stat. Th. 6, 139.—Ironically:

    quoniam haec satis spero vobis molesta videri,

    Cic. de Or. 3, 13, 51.—Hence, spērātus, a, um, P. a., that is hoped or longed for; as subst.: spērātus, i, m.; spērāta, ae, f., a betrothed, intended, a lover; a bride (ante- and post-class.): curre et nuntia Venire me et mecum speratum adducere, Afran. ap. Non. 174, 31:

    sperata, salve,

    Plaut. Poen. 5, 4, 97; so, sperata, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, 7, 71; Afran. ap. Non. 174, 33; Arn. 4, 140; Hyg. Fab. 31; 33.—Once also of a wife not seen for a long time:

    Amphitruo uxorem salutat laetus speratam suam,

    Plaut. Am. 2, 2, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > spero

  • 2 spero

    spēro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] espérer, avoir l'espoir de. [st2]2 [-] espérer en, compter sur. [st2]3 [-] espérer, croire. [st2]4 [-] s'attendre à, craindre, redouter.    - sperare aliquid ab (ex) aliquo: attendre qqch de qqn.    - sperare de + abl.: espérer à propos de.    - sperare + prop. inf. (souv. au fut.): espérer que, croire avec confiance que, compter que.    - spero me mox profecturum: j'espère partir bientôt.    - Scipio eum regem totius Africae opulentissimum magno usui sibi fore sperabat: Scipion espérait que ce roi, le plus riche de toute l'Afrique, lui serait très utile.    - spero + prop. inf. avec verbe au prés. ou au parf.: j'espère que, j'espère apprendre que, j'aime à penser que, je me plais à croire que.    - totius Galliae sese potiri posse sperant, Caes. B. G. 1, 3: ils espèrent pouvoir s'emparer de toute la Gaule.    - spero tibi me causam probasse, Cic. Att. 1, 1, 4: j'espère que je t'ai fait approuver mes raisons.    - speravi miser ex servitute me exemisse filium, Plaut. Capt. 3: j'ai espéré apprendre, malheureux, que mon fils avait été arraché à l'esclavage.    - sperare ut: espérer que.    - quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat, Liv. 34: car il ne pouvait se flatter qu'on fît des voeux pour la vie d'un tyran.    - at sperate deos, Virg.: craignez du moins les dieux.    - haec merui sperare? Prop. 2, 5, 3: devais-je m'y attendre?
    * * *
    spēro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] espérer, avoir l'espoir de. [st2]2 [-] espérer en, compter sur. [st2]3 [-] espérer, croire. [st2]4 [-] s'attendre à, craindre, redouter.    - sperare aliquid ab (ex) aliquo: attendre qqch de qqn.    - sperare de + abl.: espérer à propos de.    - sperare + prop. inf. (souv. au fut.): espérer que, croire avec confiance que, compter que.    - spero me mox profecturum: j'espère partir bientôt.    - Scipio eum regem totius Africae opulentissimum magno usui sibi fore sperabat: Scipion espérait que ce roi, le plus riche de toute l'Afrique, lui serait très utile.    - spero + prop. inf. avec verbe au prés. ou au parf.: j'espère que, j'espère apprendre que, j'aime à penser que, je me plais à croire que.    - totius Galliae sese potiri posse sperant, Caes. B. G. 1, 3: ils espèrent pouvoir s'emparer de toute la Gaule.    - spero tibi me causam probasse, Cic. Att. 1, 1, 4: j'espère que je t'ai fait approuver mes raisons.    - speravi miser ex servitute me exemisse filium, Plaut. Capt. 3: j'ai espéré apprendre, malheureux, que mon fils avait été arraché à l'esclavage.    - sperare ut: espérer que.    - quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat, Liv. 34: car il ne pouvait se flatter qu'on fît des voeux pour la vie d'un tyran.    - at sperate deos, Virg.: craignez du moins les dieux.    - haec merui sperare? Prop. 2, 5, 3: devais-je m'y attendre?
    * * *
        Spero, speras, sperare. Virgil. Esperer.
    \
        - spero illum tibi Saluum affuturum. Terentius. Je pense qu'il reviendra sain et sauf.
    \
        Innocentiam puellae satis (vt spero) defendimus. Quintil. Comme il me semble.
    \
        Lenius sperare aliquid de se. Ouid. Avoir esperance d'estre traicté plus doulcement.
    \
        Vt spero, propediem te videbo. Cic. Comme j'espere.
    \
        Sperare, Timere. Virgil. Craindre.
    \
        Sperare, Gaudere. Terent. Sperabam iam deferuisse adolescentiam. J'estoye joyeulx que, etc.
    \
        Non vsus veniet spero. Terent. J'espere qu'on n'en aura point de besoing.

    Dictionarium latinogallicum > spero

  • 3 spero

    spēro, āvi, ātum, āre, etwas (Günstiges od. Ungünstiges) erwarten, vermuten, I) etwas Günstiges erwarten = hoffen, sich versprechen, auf etw. Aussicht haben, mit etw. sich schmeicheln (Ggstz. metuere, timere), bene od. recte, gute Hoffnung hegen, Cic. (u. so recte spero, es wird sich schon machen, Ter.): ut spero (als Parenthese), Cic.: fiet aliquid, spero, Ter. – de alqa re, Cic.: bene de alqo, Nep.: deos teque, auf die G. und auf dich, Plaut. – pacem, Cic.: victoriam ab alqo, Caes.: omnia ex victoria, Caes.: meliora, Cic.: quod sapienter speravimus, erwartet haben, Colum. – im Passiv, simul medio tempore plures nuntii sperabantur, Tac.: Germani, qui ab ipsis sperentur, Tac.: quo mitius imperium Romanum speraretur, Tac.: sperata praeda, Caes.: sperata gloria, Cic. u. Liv. – m. dopp. Acc., quem vel praecipuum adiutorem speraverat, auf dessen Beistand er gerabe gehofft hatte, Suet. Aug. 10, 2. – m. folg. Acc. u. Infin., und zwar gew. m. Infin. Futur., spero aeternam inter nos gratiam fore, Ter.: spero fore, ut etc., Cic.: sperare pro eius iustitia quae petierint impetraturos, Caes.: ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos, Cic.: u. im Passiv, legiones secuturae sperabantur, Tac.: plurimae gentes collaturae capita sperabantur, Amm. – seltener mit Infin. Praes. od. Perf., itaque alvom prodi speravit nobis salsis poculis, Plaut.: sperat se a me avellere (rus), Ter.: spero ex hoc ipso non esse obscurum, Cic.: neque ego hanc abscondere furto fugam speravi, hoffte, erwartete, Verg.: sperabam iam defervisse adulescentiam, Ter.: de nostra Tullia spero cum Crassipede nos confecisse, Cic.; quorum mentes nondum ab superiore bello resedisse sperabat, Caes. – wie im Griech. m. folg. Subjektsatz, visura (= se visuram esse) et quamvis numquam speraret Ulixen, Prop. 2, 9, 7. – m. folg. ut u. Konj., Liv. 34, 27, 3. Sen. contr. 9, 2 (25), 18. Sen. ad Polyb. 18 (37), 6. Iustin. 5, 3, 3 (aber Caes. b.c. 3, 85, 2 jetzt haec spectans, ut etc. [vgl. Nipperdey Quaest. Caes. p. 185] u. Q. Cic. de pet. cons. 18 ut habeant wahrsch. unecht). – Partiz. sperātus subst., a) sperātus, sperāta, der, die Ersehnte, von verlobten Personen, Bräutigam, Braut, Verlobter, Verlobte, Liebster, Liebste, Afran. com. fr. u. Plaut.: auch von Verheirateten, Amphitruo uxorem salutat speratam suam, Plaut. – b) sperāta ōrum, n., die gehegten Wünsche, die gehegte Hoffnung, contra od. praeter sperata, Amm. 24, 4, 19 u. 25, 7, 5: potiri sperata, ihre Hoffnungen verwirklicht sehen, Liv. 21, 45, 9. – II) wie ελπίζειν = etwas Ungünstiges erwarten, vermuten = fürchten, id quod non spero, Cic.: bellum, Flor.: deos, Verg.: hunc si potui sperare dolorem, et perferre potero, Verg. – m. Acc. u. Infin., haec spero vobis molesta videri, Cic.: sperans suorum ignaviā bellum trahi, Capit.: im Passiv, quae inedia (Hungersnot) per multas difficilesque causas iam adfore sperabatur, Amm. 14, 7, 5.

    lateinisch-deutsches > spero

  • 4 spero

    spēro, āvi, ātum, āre, etwas (Günstiges od. Ungünstiges) erwarten, vermuten, I) etwas Günstiges erwarten = hoffen, sich versprechen, auf etw. Aussicht haben, mit etw. sich schmeicheln (Ggstz. metuere, timere), bene od. recte, gute Hoffnung hegen, Cic. (u. so recte spero, es wird sich schon machen, Ter.): ut spero (als Parenthese), Cic.: fiet aliquid, spero, Ter. – de alqa re, Cic.: bene de alqo, Nep.: deos teque, auf die G. und auf dich, Plaut. – pacem, Cic.: victoriam ab alqo, Caes.: omnia ex victoria, Caes.: meliora, Cic.: quod sapienter speravimus, erwartet haben, Colum. – im Passiv, simul medio tempore plures nuntii sperabantur, Tac.: Germani, qui ab ipsis sperentur, Tac.: quo mitius imperium Romanum speraretur, Tac.: sperata praeda, Caes.: sperata gloria, Cic. u. Liv. – m. dopp. Acc., quem vel praecipuum adiutorem speraverat, auf dessen Beistand er gerabe gehofft hatte, Suet. Aug. 10, 2. – m. folg. Acc. u. Infin., und zwar gew. m. Infin. Futur., spero aeternam inter nos gratiam fore, Ter.: spero fore, ut etc., Cic.: sperare pro eius iustitia quae petierint impetraturos, Caes.: ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos, Cic.: u. im Passiv, legiones secuturae sperabantur, Tac.: plurimae gentes collaturae capita sperabantur, Amm. – seltener mit Infin. Praes. od. Perf., itaque alvom prodi speravit nobis salsis poculis,
    ————
    Plaut.: sperat se a me avellere (rus), Ter.: spero ex hoc ipso non esse obscurum, Cic.: neque ego hanc abscondere furto fugam speravi, hoffte, erwartete, Verg.: sperabam iam defervisse adulescentiam, Ter.: de nostra Tullia spero cum Crassipede nos confecisse, Cic.; quorum mentes nondum ab superiore bello resedisse sperabat, Caes. – wie im Griech. m. folg. Subjektsatz, visura (= se visuram esse) et quamvis numquam speraret Ulixen, Prop. 2, 9, 7. – m. folg. ut u. Konj., Liv. 34, 27, 3. Sen. contr. 9, 2 (25), 18. Sen. ad Polyb. 18 (37), 6. Iustin. 5, 3, 3 (aber Caes. b.c. 3, 85, 2 jetzt haec spectans, ut etc. [vgl. Nipperdey Quaest. Caes. p. 185] u. Q. Cic. de pet. cons. 18 ut habeant wahrsch. unecht). – Partiz. sperātus subst., a) sperātus, sperāta, der, die Ersehnte, von verlobten Personen, Bräutigam, Braut, Verlobter, Verlobte, Liebster, Liebste, Afran. com. fr. u. Plaut.: auch von Verheirateten, Amphitruo uxorem salutat speratam suam, Plaut. – b) sperāta ōrum, n., die gehegten Wünsche, die gehegte Hoffnung, contra od. praeter sperata, Amm. 24, 4, 19 u. 25, 7, 5: potiri sperata, ihre Hoffnungen verwirklicht sehen, Liv. 21, 45, 9. – II) wie ελπίζειν = etwas Ungünstiges erwarten, vermuten = fürchten, id quod non spero, Cic.: bellum, Flor.: deos, Verg.: hunc si potui sperare dolorem, et perferre potero, Verg. – m. Acc. u. Infin., haec spero vobis molesta videri, Cic.: sperans suorum ignaviā
    ————
    bellum trahi, Capit.: im Passiv, quae inedia (Hungersnot) per multas difficilesque causas iam adfore sperabatur, Amm. 14, 7, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > spero

  • 5 spērō

        spērō āvī, ātus, āre    [spes], to hope, look for, trust, expect, promise oneself: stulti erat sperare, suadere, etc.: tu iam, ut spero, aderis: Salvus sit; spero, T.: victoriam: gloriam a latronum gregibus: omnia ex victoriā, Cs.: sperata praeda, Cs.: cui tribunatus magis optandus quam sperandus fuerit, L.: spero nos ad haec perventuros: amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore: totius Galliae sese potiri posse sperant, Cs.: sperabam tuum adventum appropinquare: spero esse, ut volumus: sperat se a me avellere, T.: speramus carmina fingi Posse, H.—Ellipt.: Qui semper vacuam, semper amabilem Sperat (sc. te fore), H.: ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat, L.: de isto licet bene speres: de absolutione istius neque iste iam sperat, etc.; cf. de eo bene sperare talem eum futurum, N.—With non, to have no fear of: sin a vobis, id quod non spero, deserar, which I am confident will not happen.—To look for, expect, await, apprehend, fear: Nam quod tu speres, propulsabo, T.: si potui tantum sperare dolorem, V.: iam quartanam sperantibus aegris, Iu.— To trust, believe, assume, suppose, apprehend: spero nostram amicitiam non egere testibus: me eius spero fratrem prope modum Iam repperisse, T.: sperasse libertatem se civium suorum emisse, L.: sperabam ita notata me reliquisse genera, etc.
    * * *
    sperare, speravi, speratus V
    hope for; trust; look forward to; hope

    Latin-English dictionary > spērō

  • 6 spero

    spēro, āvī, ātum, āre [ spes ]
    1) надеяться, уповать (s. omnia ex victoria Cs; s. pacem C)
    2) ожидать, предвидеть, чаять ( aliquid de aliquā re C)
    qui non sperabitur H — нежданный, непредвиденный
    3) полагать, думать, надеяться ( spero me causam tibi probavisse C); помнить, иметь в виду
    sperate deos memores fandi atque nefandi V — помните, что боги не забывают ни добрых дел, ни беззаконий; но
    4) опасаться, бояться (s. tantum dolorem V). — см. тж. speratus

    Латинско-русский словарь > spero

  • 7 spero

    spero spero, avi, atum, are надеяться

    Латинско-русский словарь > spero

  • 8 spero

    spero spero, avi, atum, are полагать, думать

    Латинско-русский словарь > spero

  • 9 spero di sì, di no

    spero di sì, di no
    I hope so, not
    \
    →  sperare

    Dizionario Italiano-Inglese > spero di sì, di no

  • 10 spero di sì/no

    spero di sìno
  • 11 spero

    spero, 1, hope.

    English-Latin new dictionary > spero

  • 12 spero

    , avi, atum, are
    надеяться

    Латинский для медиков > spero

  • 13 spero

    [dʋm͵spı(ə)rəʋʹsperəʋ] лат.
    пока дышу, надеюсь

    НБАРС > spero

  • 14 spero

    are, первое спряжение надеяться

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > spero

  • 15 spero

    to hope for, hope.

    Latin-English dictionary of medieval > spero

  • 16 spero

    , avi, atum, are
    надеяться

    Latin-Russian dictionary > spero

  • 17 spero

    , speravi, speratum, sperare 1 (c. acc.)
      надеяться (на что-н.), ожидать

    Dictionary Latin-Russian new > spero

  • 18 spero di avere presto tue notizie

    spero di avere presto tue notizie
    I look forward to hearing from you
    \
    →  presto
    ————————
    spero di avere presto tue notizie
    (in una lettera) I look forward to hearing from you soon
    \
    →  sperare

    Dizionario Italiano-Inglese > spero di avere presto tue notizie

  • 19 spero che ritorni il bel tempo

    spero che ritorni il bel tempo
    I hope for a return of the fine weather
    \
    →  ritornare

    Dizionario Italiano-Inglese > spero che ritorni il bel tempo

  • 20 spero che venga

    spero che venga
    I hope (that) he'll come
    \
    →  sperare

    Dizionario Italiano-Inglese > spero che venga

См. также в других словарях:

  • Spero — is a fairly common Italian surname, originating in the Campania region of Italy. It means I Hope in Italian and is part of the following Latin proverb: DVM SPIRO SPERO (While I Breathe, I Hope) …   Wikipedia

  • Spero —   [ spɪərəʊ], Nancy, amerikanische Malerin, * Cleveland (Ohio) 1926; lebt (seit 1964) in New York. Seit den 70er Jahren ist ihr ausschließl. Motiv Rolle und Schicksal der Frau, wobei sie von Krieg (Vietnam) und Folter (Chile) ausging und… …   Universal-Lexikon

  • SPERO, NANCY — (1926–), U.S. painter. Cleveland born, feminist artist Nancy Spero studied at the Art Institute of Chicago (1945–49) and at the Atelier André l Hote and the Ecole des Beaux Arts (1949–50) in Paris. While at the Art Institute, she met the artist… …   Encyclopedia of Judaism

  • Spero Dedes — is a Greek American sportscaster born in Paramus, New Jersey. He is a 2001 graduate of Fordham University in New York.Dedes is the radio voice of the Los Angeles Lakers, [Tom Hoffarth, [http://www.dailynews.com/sportsmedia/ci 3469974 Dedes a… …   Wikipedia

  • SPERO, SHUBERT — (1923– ), U.S. rabbi. Born in New York City, Spero received his rabbinic ordination at Yeshiva and Mesifta Torah VaDaath in 1947. After serving as rabbi at the Young Israel of Brookline, Mass. (1947–50) he assumed the same position at Young… …   Encyclopedia of Judaism

  • Spero patronum — Sortilèges dans l’univers de Harry Potter Cette liste présente les sortilèges et incantations de la série littéraire Harry Potter, écrite par J. K. Rowling. Cette liste inclut les incantations issues des films et des jeux vidéo officiels qui en… …   Wikipédia en Français

  • Spero, Nancy — (8/24/1926 Cleveland ) (USA / France / Germany)    Sculptor, painter, collagist, and printmaker. Earned a B.F.A. at the Art Institute of Chicago, the Atelier Andre L Hote, and the Ecole des Beaux Arts. Taught art for a time in Paris. Member of… …   Dictionary of erotic artists: painters, sculptors, printmakers, graphic designers and illustrators

  • David Spero — Born August 15, 1951 (1951 08 15) (age 60) Shaker Heights Residence South Euclid, Ohio …   Wikipedia

  • Nancy Spero — Nancy Spero, in her New York Studio, 1973. Born August 24, 1926(1926 08 24) Cleveland, Ohio …   Wikipedia

  • Dum spiro spero — means While I breathe, I hope [1] in Latin and is generally attributed to Cicero.[2] It is a motto of various places and families. Contents 1 States and Towns 2 Families …   Wikipedia

  • Dum Spiro Spero (album) — For the Latin phrase, see Dum spiro spero. Dum Spiro Spero Studio album by Dir En Grey …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»